Ana baba, insanın dünyaya gelmesine vesile olan, ilk adımlarında elinden tutan, ilk kelimelerinde gözyaşıyla gülümseyen, en büyük fedakârlıkların sahibi iki kutsal varlıktır. Onların sevgisi, karşılıksız ve sınırsızdır. Evlat, ne kadar büyürse büyüsün, anne babanın gözünde hep bir çocuktur.

Bir annenin uykusuz geceleri, bir babanın alın teri; evladının huzuru, sağlığı ve geleceği içindir. Bu sebeple, ana baba hakkı ödenmez. Onlara saygı göstermek, gönüllerini hoş tutmak, yaşlandıklarında yanlarında olmak bir evladın en büyük görevlerinden biridir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v), "Cennet annelerin ayakları altındadır" buyurarak, bu hakkın büyüklüğünü ifade etmiştir. Ana babaya asi olmak, onları incitmek ise hem dünyada hem ahirette pişmanlık sebebidir.

Onların varlığı bir duadır aslında… Sabah bir kapı aralığından “Evladım, nasılsın?” deyişi, bütün dertleri unutturur. Bir annenin sıcak eli başında, bir babanın sessizce arkasında duruşu… Bunlar, hayatın en kıymetli hazineleridir. Ama ne yazık ki, insan bazen kıymeti kaybettikten sonra anlar. Gönül ister ki herkes, annesine ve babasına sarılabildiği her anın değerini bilsin.

Zaman geçer… Saçlarına aklar düşer, gözleri eskisi kadar görmez olur. Ama sana olan sevgileri hiç eksilmez. İşte o zaman, evlat olmanın hakkını vermek gerekir. Onların gözlerinin içine sevgiyle bakmak, ellerini öpmek, içten bir "Seni seviyorum" demek… Belki de en büyük borcumuzdur.

Bazen sadece bir çay isteyebilirler senden… Bazen sadece yanında oturmanı… Belki de bir "Anneciğim", bir "Babacığım" demeni… O kadar basit şeylerle mutlu olurlar ki, farkında bile olmayız. Oysa kalplerinde her gün dua, her gece sana edilen yakarış saklıdır.

Unutma; bir gün olur da seslerini duyamazsan, o sessizlik her şeyden daha ağır gelir. O yüzden yaşarken kıymet bilmek gerek. Çünkü ana baba duası, bir ömür boyu en güçlü kalkandır. Onları başımızın tacı etmek, bize insan olmanın en güzel öğretisidir.

Çünkü ne zaman dizlerin kanasa, aklına onların merhemi gelir. Ne zaman başını yaslayacak bir omuz arasan, onların kalbi gelir aklına. Ve en çok da sessizliğin içinde kaybolurken, "Ben buradayım" diyen sesleri gelir kulaklarına… Ama eğer çok geç kalırsan, sadece hatıralarla konuşursun.

O yüzden, bugün onların ellerini sıkı sıkı tut. Gözlerinin içine sevgiyle bak. Çünkü ana baba sevgisi, yeryüzündeki cennet kokusudur.