Baba.

 

Bugün dünün, dün yarının gölgesi

Gölgeler yatıyor, zamanın döşeğinde,

Ayrılıklar böldü, masmavi uykuları

Ölümler geziniyor, dirinin çehresinde

 

            Baba, ayrılığın zamansız bir yaradır

            Gecenin rahminde, gündüzler fukaradır.

 

Bir yaz günü dönüp gittin Rabbine

Elveda demeye söz bulamadım.

Hatıralar dörtnala tepiniyor içimde

Zamana nazarımla gem vuramadım.

 

            Baba, biraz öfkeliyim mısralarımda

            Sensiz, bedeviyim şehrin sokaklarında

 

Yetim kaldı seccaden, sakladı izlerini

Gül kokan tespihinde, teselli buldum

Sanki kör bir karanlık emiyor gözlerimi

Akgürgen bastonunla yolumu buldum

 

            Baba, hüzünle örülmüş beyaz bir bezim

            Sensiz hem yetimim, hem yarensizim

 

Dünya fani, ölüm gerçek, gönül bizar

Vuslata, müebbetle vurdular kelepçeyi

Başımda sırnaşan sisi, dağıtır mı rüzgâr

Belki, gülü arayan bülbül böler geceyi

            Baba, bayram gelmiş benim neyime

            Sensizliğin, yalnızlığın vurdum demine

 

Aynalar hiç bakmayın, mahzun yüzüme

Yılları, çizgi çizgi kazımış sırlamışım

Beni alın götürün hasretime, özüme

Kalender yüreğimi, toprağa bulamışım

 

            Baba, sensiz bu bayrama bir hüzün düştü

            Yollar mühürlü yollar, umutlar kurban düştü

 

Ben duanla yaşıyorum, sen ulvi gönüllerde

O mualla ruhun, korur, kucaklar hanemizi

Gözlerinin cemresi, esbabı şifadır yüreklerde

 Baba bugün bayram, selamsız bırakma bizi 

 

            Baba, yaşlı gözlerim yol çeker bugün   

            Sol böğrüne uzanmayı, can çeker bugün